امام سجاد علیه السلام فرمود:« اگر تمام مردم در مشرق و مغرب عالم بمیرند، اگر قرآن با من باشد، من هرگز دچار وحشت نخواهم شد.»
می گفت: معنا و مفهوم این حدیث یعنی در خلوت ها ، خودت را متصل کن به این کلام الهی تا از مصیبت ها و وحشت های تنهایی رها شوی . خلوت ها اگرچه ترسناکند و وحشت زا (حتی ترس از شیطان و دار و دسته اش)اما هرگاه این حالت برایت پیش آمد ، کافی است قرآن را باز کنی و شروع کنی به خواندن.
کلام امام سجاد (سلام الله علیه) حکایتگر ذکر بودن قرآن است . اگرچه ذکر بودن قرآن دائمی است اما ما انسانها در مواقع خاصی به این حقیقت پی می بریم بطور مثال : در مواقع حساس که دل و روح ما ناآرام است از جنگ های درونی ، کافی است خودمان را بسپاریم به قرآن ، اینجاست که پی به حقیقت قرآن می بریم .
می گفت : خلوت ها خیلی خطرناکند . چه انسانهای پاک و بی گناهی بودند که تنها با یک خلوت ، بافته هایشان پنبه شد. خلوت ها برای عده ای فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر ( هم جواری با خدا)را می سازد و برای عده ای هم هیزم جهنم.
آنهایی که خلوت هایشان ، هم جواری با حق است ، خودشان را وصل می کنند به ذکر الهی و تمسک می کنند به ریسمان محکم الهی و اوج می گیرند.
می گفت : جوانان زیادی ، با عجز و التماس ناله می کنند که حاج آقا ! خلوت هایم همه درد است و مصیبت ، راهی و مسیری نشانم دهید تا سقوط نکنم ؟ جواب من همان چیزی بود که خودم بارها تجربه اش کرده ام ، همان کلام امام سجاد(سلام الله علیه) یعنی هرگاه ، دور و برت خلوت شد و حس کردی چاره ای جز تسلیم شیطان شدن نداری ، قرآن را باز کن و بلند بلند شروع کن به خواندن آن آن وقت می بینی چه نتیجه ی شیرینی دارد.
کلمات کلیدی:
بسم الله الرحمن الرحیم
چند وقتی از دو مسأله نگران بودم . دو مسأله ای که بنظرم خیلی مهم بود . یکی اینکه نمی خواستم آنقدر فکرم مشغول درس و بحث شود که خانواده ام از من و زندگی طلبگی ام ، دور شوند چون می دیدم افرادی را که زن و فرزندشان دل خوشی از طلبگی نداشتند. از طرفی ، ترس اینکه شاید در درس و بحث ها کوتاهی کرده باشم ، آرامم نمی گذاشت .
به خیال خودم ، آنقدر وقت برای خانواده ام گذاشته بودم که دیگر فکر نمی کردم مشکلی در این جهت باشد به همین خاطر به سراغ مسأله ی دوم رفتم که ترس از کم کاری در تحصیل و طلبگی بود . مشاوری را در زمینه ی تحصیلی برایم انتخاب کردند . قدری که حرفها ، جای خودشان را پیدا کردند ، ناخواسته جهت بحث عوض شد . هرچند از ابتدا برای مشاوره ی تحصیلی آمده بودم اما حالا همه ی حرفها ، به روی خانواده ام می چرخد .
تمام حرفها به اینجا خلاصه شد که : اگر می خواهی ، تحصیلت درست شود ، پایه ی آن را درست کن که همان خانواده ات هستند . تو با وجود خانواده ای ناراضی ، نمی توانی خوب طلبگی کنی پس این پایه را محکم کن . تو باید هر روز 2 تا 3 ساعت ، خودت را در اختیار خانواده ات قرار دهی و تمام کارهایت را کنار بگذاری ؛ حتی اگر آن کار ، قرآن خواندن باشد .
تو می توانی در این 3 ساعت ، تمام دغدغه های فکری و روحی خانواده ات را رفع کنی با گفتگو ، حرم رفتن ، تفریح رفتن و... می توانی آنها را مملو از محبت کنی که در این صورت هم به آرامش در تحصیل می رسی و هم اینکه طلبگی را در نگاه آنها خوب جلوه می دهی. در این سه ساعت خودت را وقف زن و بچه ات کن نه کارهای خانه . به آنها بگو : در این سه ساعت ، تمام توجه من به شماست .
تازه فهمیدم که با وجود این سه ساعت ، همه ی زندگی ، شیرین و با برکت می شود و بدون آن ، 24 ساعت عمر من و خانواده ام ، بیهوده می گذرد .
خیلی از ما آدمها ، در زندگی شکست های بزرگی می خوریم ، غافل از اینکه با یک مشاوره ی ساده ، می توان جلوی همه ی این مصیبت ها را گرفت . فکر می کنم ، همه ی آدمها ، هر از چند گاهی نیاز به چنین مشاوره ای داشته باشند مشروط بر اینکه مشاور، علاوه بر تخصصش ، دین شناس هم باشد .
کلمات کلیدی:
انتظارش را می کشیدم ، انتظار ماهی که از ابتدا تا انتهایش ، رحمت الهی موج می زند. هرچند فراخوان رحمتش ، هر روز و شب به گوش جان ما می رسد که : قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ اما حالا این دریای رحمت به اوجش می رسد پیامبر گرامی ما(صلی الله علیه و آله) فرمود : رجب را "أصب" مى‌گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‌شود پس بسیار بگوئید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».
ثوبان صحابی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می گوید : با رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. عرض کردم: یا رسول الله، چرا این گونه رفتار می کنید؟ حضرت گریه شدیدی کردند، ما هم گریه کردیم. سپس فرمود: ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. بر آنها رحم کردم، دعا کردم و خدای متعال عذاب آنها را تخفیف داد. ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از ماه رجب را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می کردند و به عبادت می پرداختند، در قبرها معذب نمی شدند.
بیا و خودت را در این ماه ، وقف کن ، وقف رحمت الهی و راهی برای مسیری طولانی باز کن
کلمات کلیدی:
بسم الله الرحمن الرحیم
" انا لله و انا الیه راجعون "برای کسانی که با مفهوم و معنای این آیه غریبه اند ، وقتی این آیه را می بینند یا می شنوند ، حس و حال خوبی به آنها دست نمی دهد چرا که همیشه این آیه ضمیمه ی اطلاعیه های فوتی بوده است چیزی با عنوان : بازگشت همه به سوی اوست . اما وقتی خوب دقت کنیم می بینیم چقدر معنا و مفهوم این آیه عمیق و زیباست.
انسان شروعش از خداست ، مسیر حرکتش به سمت خداست و در نتیجه به خدا ختم می شود.سیر حرکت هر انسانی به سمت خداست اما در این بین راهزن هایی ، او را به سمت خود می کشانند و در نتیجه از آن راه و مسیر، منحرف می شود.انسان وقتی از مسیری که خدا برایش معین کرده است فاصله بگیرد ، خودش را گم می کند و در نتیجه مسیر و هدفش را هم گم می کند.
ما هرچند از مسیر فطری خودمان فاصله بگیریم ، بالاخره به همین مسیر بر می گردیم . اگر با پای خودمان برگشتیم که چه بهتر اما اگر بر نگشتیم ما را بر می گردانند و در صورت دوم ، کار خیلی مشکل است چرا که جدا شدن از مسیری که به آن وابسته ایم بسیار مشکل است .
کلمات کلیدی:
بسم الله الرحمن الرحیم
راز نیک بختی این است که هر روز چنان زندگی کنی که گویی آخرین روز زندگی توست.این جمله ، همه ی چیزی بود که از کتاب میلیونر یک شبه برداشت کردم و جذابیت خاصی داشت برایم . جمله ای که از زبان حکیم پیر و ثروتمند بیرون آمد و در جان مخاطبش نشست.
آنقدر این جمله برای من جذاب بود که پرینت گرفتم و سر در حجره ام زدم تا گاه گاهی به این جمله نگاه کنم و شروع خوبی داشته باشم.خیلی فکر کردم تا به این نتیجه رسیدم که هر چند از زبان یک حکیم غربی بیرون آمده اما از نظر اسلامی اشکالی ندارد.
اما اگر کمی دقت می کردم چیزی بالاتر از این پیدا می کردم آن هم در منابع قرآنی و حدیثی خودمان.بارها به این حدیث برخورده بودم که امیرالمومنین (سلام الله علیه) می فرماید : «اِعْمَلْ لِدُنْیَاکَ کَأَنَّکَ تَعِیشُ أَبَداً وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِکَ کَأَنَّکَ تَمُوتُ غَداً» (مستدرک الوسائل ج1 ص146)برای دنیایت به گونه ای عمل کن که گویا تا ابد زندگی می کنی و برای آخرتت به گونه ای عمل کن که گویا همین فردا میمیری. اما بی دقت از کنارش رد می شدم اما وقتی کمی دقیق شدم دیدم چه نکته ی نابی در این حدیث مخفی است که فراتر از قول آن حیکم غربی است.
هرگاه خواستی کاری را انجام دهی که رنگ دنیایی دارد هرچند کسب درآمد باشد ، هنگام انجام آن کار به این فکر کن که تو تا ابد زندگی می کنی . وقتی این دید را پیدا کردی ، آن کار را به بهترین وجه انجام می دهی . اما هرگاه خواستی کاری را انجام دهی که رنگ و بوی اخروی دارد ، آن را به گونه ای انجام بده که گویا همین فردا می خواهی از دنیا بروی.
انسان وقتی ببیند که فقط یک روز وقت دارد تا خودش را آماده ی مرگ کند ، چگونه عمل می کند؟ نمازی که می خواند ، معاشرتی که با مردم دارد، انفاقی که می کند و... سعی می کند آن را به بهترین وجه انجام دهد . همین است که پیامبر (صلی الله علیه و آله)فرمود : صل صلاة مودع .طوری نماز بخوان که گویی آخرین نماز توست .وقتی بدانی آخرین نماز توست ، با حال و هوای عجیبی آن را می خوانی .
اگر این دو جمله بصورت مساوی عملی شود ، انسان را هم به سعادت دنیا می رساند و هم به سعادت آخرت اما اگر هر کدام را جداگانه در نظر بگیریم ، جز خسارت ، چیزی عائد انسان نمی شود. یعنی اگر انسان دنیاگریز شد و کاری به کار دنیا نداشت و فقط آخرت را مد نظرش قرار داد ، راه بجایی نمی برد و اگر فقط به دنیا مشغول شد و آخرت را کنار گذاشت باز هم بیچاره است.
هنوز از داشته های خودمان غافلیم اما سرمست از افکار و نوشته های غربی ها ...
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
