تلاوت قرآن ، روزه داری ، اهمیت به واجبات ، ترک محرمات ، سحر خیزی . همه اینها واژگانی است که ما مسلمانها اُنسی ویژه به انها داریم . اُنسی یک ماهه و شاید هم برای عده ای تمام عمرشان غرق در این معنویات . راستی که ما مسلمانها در طول یک ماه بندگی و انجام این توفیقات الهی به اوج بندگی می رسیم .
پس از گذشت یک ماه به فطرت توحیدی خودمان می رسیم . فطرتی که ناب ِ ناب است و هدف خلقت جن و اِنس . بندگی همان فطرت خالصی است که فَطَرَ الناسَ عَلَیها ، خدا ما را بر اساس آن خلق کرد.
یعنی از بدو تولد یک انسان بندگی و عبودیت در وجودش نهادینه شده است اما در طول زمان از آن فاصله می گیرد.
ماه مبارک رمضان فرصتی است تا به آن فطرت اصیل و خالص خود باز گردیم . یعنی با انجام این توفیق اجباری می رسیم به مقام عبودیت و بندگی . و پس از یک ماه باید سعی کنیم این حال را حفظ کنیم و حفظ کردن این فطرت ناب و خالص الهی ، انجام همین برنامه ها در دیگر ماه های الهی را می طلبد.
یعنی اگر می خواهیم این حالت معنوی و این احساس بندگی در ما همچنان زنده بماند ، اُنس با قرآن ، اهمیت به واجبات و ترک محرمات ، سحرخیزی و گاهی روزه داری ، باید همچنان در ما جاری باشد و تنها محدود به ماه مبارک رمضان نشود.
با امید به اینکه در این ماه خدا به فطرت اصیل خودمان رسیده باشیم ، از خداوند متعال خواستاریم این شور و شعور و این لذت حضور و مناجات و بندگی را همچنان در ما زنده نگه دارد.
کلمات کلیدی: قرآن کریم، مناجات و دعا، توصیه اخلاقی، یاد خدا، ذکر خدا، علم و عمل، بندگی، دست نوشت، یادداشت ها، فطرت سالم، سحرخیزی، انس با قرآن
یا ایها المزمل قم اللیل إلا قلیلا . چقدر این ندای تو دلم را تکان می دهد . ای جامه بخود پیچیده ؛ شب را جز اندکی به پا خیز . نمی دانم چگونه و چرا مرا مجذوب خود می کند ؟!
می دانم که تمام حرف هایش خلاصه می شود در خلوت حبیب و محبوب. می دانم که قم اللیل در خود رازی از عشق بازی عاشق و معشوق دارد. و می دانم که هیچ چیز دردم را تسکین نمی دهد جز همین خلوتهای شبانه. .
در سکوت این شبهای تار که إن ناشئة اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا. برخاستن و ملاقاتش با تو بر صبر و عزت ما می افزاید .
یادم هست که به موسی بن عمران چگونه رازی نهفته را باز کردی : ای موسی ،دروغ می گوید کسی که خیال می کند مرا دوست دارد ولی هنگامی که شب فرا رسد ، به جای گفتگو با من به خواب می رود .
آری این من هستم که با شرمساری باید در درگاه تو ، تویی که مشتاق زیارت ما بیچارگان هستی بیایم و از همه چیز خود توبه کنم تا درک آن پیام شبانه ات را در جانم جاری کنی .
سحر را قرار دادی برای تسکین دردها و غصه های رسولت . نه تنها رسولت که همه ی هستی با خلوت تو به آرامش می رسند. غصه ها و دردهای من نیز جز با تو ؛ آرام نمی گیرد. راستی که هنوز حلاوت و شیرینی خلوت و مناجاتت در این دل کوچکم جای نگرفته است که اگر جای می گرفت هیچ گاه خلوتت را به غفلتم نمی فروختم.
الهی من ذا الذی ذاق حلاوة محبتک فرام منک بدلا. کیست که لذت و طعم خلوتت را بچشد و تو را رها کند .
من ذاالذی أنس بقربک فأبتغی عنک حولا .
بار خدایا ! ای تنها محبوب عاشقان شب زنده دار دلهای ما خفتگان را واله و حیران ذکر و یادت کن . الهی و الهمنی ولها بذکرک إلی ذکرک
کلمات کلیدی: قرآن کریم، مناجات و دعا، شب زنده داری
وقتی اشکها مجالم نمی دهند و ناله ها صدایم را در گلو می برند.وقتی آسمان آبی دلم تیره وتار می شود ? دلم هوای تو را می کند.و فریاد می زنم واسمع دعائی اذا دعوتک واسمع ندائی اذا نادیتک ؛ ندایی که از وجودم سرچشمه می گیرد و تنها تو را می خواند .
آخر دیگر از همه بریده است؛دیگر آسمان دیگران رنگی برایش ندارند ، دیگر به حرفهای این وآن خود را ضمیمه نمی کند که می داند حرفهایشان حرف است .
اما به وعده های تو دلخوش است و امیدوار که هیچ گاه خلافی ندارد . لا یخلف المیعاد . خلاف ها از من است که ندای ایاک نعبد و ایاک نستعینم گوش فلک را کر کرده است اما هنوز در باء بسم الله توحید لنگ میزنم.
ولی جدای از وعده های پوچ و بی اساس من ، وعده هایت را دیدم و با لا یخلف المیعادهای تو به یقین رسیدم
کلمات کلیدی: مناجات و دعا، مناجات شعبانیه
چه شور و غوغایی است !طوفان به پا شده است. آسمان برق می زند، رعد می غرد ،کوه ها به لرزه در آمده است . در میان شب بی پایان طبیعت ، برقی شدید و کور کننده سینه ی ظلمت را بی رحمانه می شکافد و برای یک لحظه ، یک لحظه ی کوتاه ، جهان پرآشوب و حرکت انقلابی امواج و لرزش شدید طبیعت را می نمایاند...
مگر چه شده است ؟ این شور و غوغا از کجاست ؟ چرا طوفان به پا شده است ؟ رعد وبرق چه می گوید؟ چرا زمین لرزه شده است؟ مگر قیامت بپا شده است؟ مگر صور اسرافیل مردگان را به حرکت انقلابی انداخته است ؟ مگر انفجاری در جهان به وجود آمده؟ مگر این عالم مادی در آخرین حرکت تب آلود احتضاری خود تکان آخرین را به خود داده است؟
خدایا، به کجا بگریزم ؟ از این حرکت و تشنج شدید سرسام آور به کجا پناه ببرم ؟ . خود را به آغوش تو پرتاب می کنم . خود را لا به لای الطاف پر مهر و محبت تو مخفی می کنم....
گرچه تو ایجاد کننده این شور و و هیجان و طوفانی ، ولی از تو به تو پناه می برم .از وحشت تو به لطف تو می گریزم تا بیشتر به تو نزدیک شوم.
آری ای خدای بزرگ دیگر نمی ترسم، دیگر نمی گریزم، دیگر مخفی نمی شوم....
خدایا، این انفجار بزرگ انفجار درونی من است، این سوز و گداز دل من است که دنیا را به لرزه انداخته است. این غرش سینه ی دردمند من است که رعد را به وجود آورده است ،این هیجان درونی من است که طوفان به پا کرده است ، این خشم سوزنده ی من است که برق آسمان را به وجود آورده ، این احساسات آتشین من است که امواج خروشان دریا را آفریده ، این اشک خونین من است که باران را به وجود آورده است....
آری دیگر نمی ترسم ، دیگر نمی گریزم ، هم دوش رعد وبرق و طوفان و باران به پیش می تازم .
دست نوشته ای از شهید دکتر مصطفی چمران ،نگاشته شده در لبنان
کلمات کلیدی: شهید چمران، مناجات و دعا
بسم الله الرحمن الرحیم
بنده ی خدا هنگامی که نماز بگزارد و سجده ی شکر به جا آورد ، خداوند حجاب ما بین وی و فرشتگان را بر می دارد.
و می فرماید : ای فرشتگان من ! نظر کنید به بنده ی من که فریضه ی مرا ادا کرده است و عهد مرا تمام نموده است و سپس برای من سجده ی شکر در برابر آن نعمتی که به وی داده ام به جا آورده است .
ای فرشتگان من ! پاداش وی چه چیز می باشد؟
فرشتگان می گوشند : ای پروردگار ما ! رحمت تو ! سپس پروردگار می گوید : از این گذشته چه چیز است ؟
فرشتگان می گویند : ای پروردگار ما ! کفایت مهمات وی !
پروردگار می فرماید : از این گذشته ؟!
در این حال هیچ یک از اقسام خیر را فرشتگان بجای نمی گذارند مگر اینکه می شمرند.
خداوند متعال می فرماید : ای فرشتگان من ! از این که بگذریم چه چیز می باشد؟
فرشتگان می گویند : ای پروردگار ما ! ما بدان علم نداریم.
خداوند می فرماید : من سپاس وی را بجا می آورم همانگونه که او سپاس مرا به جا آورده است ، و من اقبال می نمایم و رو می آورم بر او به فضل خودم ، و شنان می دهم به او وجه و سیمای خودم را
کلمات کلیدی: مناجات و دعا
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
