بیت های بی وزن
یک عمر به دنیا گرویدیم و ندیدیم
از هستی و عقبا رهیدیم و ندیدیم
پروانه شدن، شمع شدن در آخر
همچون شهدا آب شدن را ندیدیم
ماندیم و در این دار شکستیم و شکستیم
از دور جهان دور نگشتیم و نرستیم
ما عاشق دنیا شده ایم و نشستیم
از غفلت خود ، غافل و آگاه نگشتیم
در دور جهان همت و چمران ندیدیم
از خود نگذشتیم و به چمران نرسیدیم
هرچند که وصف شهدا را نتوان کرد
خرسند به بیت های بی وزن هستیم
ببخشید اگه این اشعار بی وزن و قافیه اند.گفتم یه پستی هم برای شهدا داشته باشم
اللهم ارزقنا شهادة فی سبیلک
کلمات کلیدی: شهید چمران، شهید همت، شهدا، شعر شهدا، چمران، در مدح شهدا، سید مرتضی، سید مرتضی شریفی
دردی که جز عظمت نیست!
صاحب درد بودن صفت اولیای الهی است .صفتی است که هر که با آن اُنس گرفت ، به اوج آسمان ها رسید .
در واقع انسانی که درد ندارد ،یعنی از انسانیت بهر ه ی چندانی نبرده است . شاید در نگاه و نظر اول انسان از این درد همان را بفهمد که در همه ی حیوانات هم هست ، اما دردی که به انسان عظمت می دهد و ارزش او را بالا می برد ، درد اعضای بدنش نیست .
دردی انسان را مقدس می کند که از درد دیگران نشأت گرفته باشد. یعنی همدرد بودن با دیگران. یعنی سوختن بخاطر آه و ناله ی دیگران. این یعنی انسانیت .یعنی اگر درد پای دیگری خاری رفت مثل این است که در چشم او خار رفته است . این درد همان درد مقدسی است که انسانیت را در انسان به نهایت می رساند .
در واقع درد هایی که باعث رشد و تعالی ما می شود یا درد خدا جویی است و یا درد و همدرد بودن با مخلوقات .
این درد همان دردی است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله)را لحظه ای آرام نگذاشت و هر لحظه درد هدایت دیگران او را آزار می داد.این درد همان دردی است که علی (علیه السلام) داشت و می فرمود : چگونه شبی را سیر بخوابم در حالی که ممکن است در عراق و یمامه و کوفه و سواحل خلیج فارس و... کسانی باشند که به همین قرص نان محتاجند.
من از بینوایی نیَم روی زرد غم بینوایان رخم زرد کرد
اگر کسی همدرد دیگران شد ، دیگر شب را به راحتی نمی خوابد . دیدیم کسانی را در همین عصر حاضر که این درد را با خود همراه داشتند.شهید چمران یکی از آن ها بود که با هر صاحب دردی همراه می شد . با هر گریه کننده ای ، ناله می زد .
آری کسی که صاحب درد شد ، کسی که درد خدا جویی داشت ، به ناچار درد انسانهای دیگر را هم به آن ضمیمه می کنند و این درد چقدر شیرین می شود.
کلمات کلیدی: شهید چمران، انسان، درد انسان، همدرد بودن، درد خداجویی، خداجویی، همدردی، هم ناله، درد انسانی، انسانیت، علی(ع)، ناراحتی پیامبر
به پیش می تازم...؟!
چه شور و غوغایی است !طوفان به پا شده است. آسمان برق می زند، رعد می غرد ،کوه ها به لرزه در آمده است . در میان شب بی پایان طبیعت ، برقی شدید و کور کننده سینه ی ظلمت را بی رحمانه می شکافد و برای یک لحظه ، یک لحظه ی کوتاه ، جهان پرآشوب و حرکت انقلابی امواج و لرزش شدید طبیعت را می نمایاند...
مگر چه شده است ؟ این شور و غوغا از کجاست ؟ چرا طوفان به پا شده است ؟ رعد وبرق چه می گوید؟ چرا زمین لرزه شده است؟ مگر قیامت بپا شده است؟ مگر صور اسرافیل مردگان را به حرکت انقلابی انداخته است ؟ مگر انفجاری در جهان به وجود آمده؟ مگر این عالم مادی در آخرین حرکت تب آلود احتضاری خود تکان آخرین را به خود داده است؟
خدایا، به کجا بگریزم ؟ از این حرکت و تشنج شدید سرسام آور به کجا پناه ببرم ؟ . خود را به آغوش تو پرتاب می کنم . خود را لا به لای الطاف پر مهر و محبت تو مخفی می کنم....
گرچه تو ایجاد کننده این شور و و هیجان و طوفانی ، ولی از تو به تو پناه می برم .از وحشت تو به لطف تو می گریزم تا بیشتر به تو نزدیک شوم.
آری ای خدای بزرگ دیگر نمی ترسم، دیگر نمی گریزم، دیگر مخفی نمی شوم....
خدایا، این انفجار بزرگ انفجار درونی من است، این سوز و گداز دل من است که دنیا را به لرزه انداخته است. این غرش سینه ی دردمند من است که رعد را به وجود آورده است ،این هیجان درونی من است که طوفان به پا کرده است ، این خشم سوزنده ی من است که برق آسمان را به وجود آورده ، این احساسات آتشین من است که امواج خروشان دریا را آفریده ، این اشک خونین من است که باران را به وجود آورده است....
آری دیگر نمی ترسم ، دیگر نمی گریزم ، هم دوش رعد وبرق و طوفان و باران به پیش می تازم .
دست نوشته ای از شهید دکتر مصطفی چمران ،نگاشته شده در لبنان
کلمات کلیدی: شهید چمران، مناجات و دعا
نظر رهبر انقلاب در مورد شهید دکتر چمران
باری دیگر،سالگردی دیگر،تجدید پیمانی دیگر...
آیت الله خامنه ای که همزمان با شهادت شهید چمران، نمایندگی امام در شورای عالی دفاع را برعهده داشتند در جلسه علنی مجلس در اول تیر1360بیانات کوتاهی را در باره شهادت دکتر مصطفی چمران بیان کردند.
حضرت آیت الله خامنه ای بیان داشتند: درباره برادر شهید عزیزمان دکتر چمران هیچ زبان وبیانی من نمیتوانم ستایش خودم را نسبت به این برادر شهید و عزیز و تاسف خودم رااز فقدان او به عرض شما برسانم و نکته ای را که من در مورد ایشان لازم میدانم بگویم این است که ایشان در طول مدت این دو سال، که ما با ایشان همکاری مستمری داشتیم یعنی از دوران دولت موقت، همکاریهای نزدیکی ما با مرحوم دکتر چمران داشتم، در زمینه های مختلف یک لحظه من دکتر چمران را متخطی از خط ولایت فقیه نیافتم. ایشان فرمان امام را، امر امام را، عشق به امام را از همه صبغه‌ها و رنگهایی که در عالم سیاست و خطوط سیاسی وجود دارد مرجح می دانست و این خصوصیت دکتر چمران بود.
کلمات کلیدی: شهید چمران، ولایت، آیت الله خامنه ای
مناجات شهید چمران!
عذر میخواهم از این که بخود اجازه میدهم که با تو راز و نیاز کنم
عذر میخواهم که ادعا های زیاد دارم در مقابل تو اظهار وجود میکنم
در حالی که خوب میدانم وجود من ضائیده ی اراده من نیست و بدون خواسته ی تو هیچ و پوچم ,
عجیب آنکه
از خود میگویم
منم میزنم
خواهش دارم و آرزو میکنم
خدایا...
تو مرا عشق کردی که در قلب عشاق بسوزم
تو مرا اشک کردی که در چشم یتیمان بجوشم
تو مرا آه کردی که از سینه ی بیوه زنان و دردمندان به آسمان صعود کنم
تو مرا فریاد کردی که کلمه ی حق را هر چه رسا تر برابره جباران اعلام نمایم
تو تار و پود وجود مرا با غم و درد سرشتی
تو مرا به آتش عشق سوختی
تو مرا در توفان حوادث پرداختی , در کوره ی غم و درد گداختی
تو مرا در دریای مصیبتو بلا غرق کردی
و در کویره فقر و هرمان و تنهائی سوزاندی.
خدایا ...
تو به من
پوچی لذات زود گذر را نمودی
ناپایداری روزگار را نشان دادی
لذت مبارزه را چشاندی
ارزش شهادت را آموختی
خدایا
تو را شکر میکنم
که از پوچی ها و ناپایداریها و خوشیها و قید و بندها آزادم نمودی
و مرا در توفانهای خطرناک حوادث رها کردی و در غوغای حیات در مبارزه ی با ظلم و کفر غرقم
نمودی و مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی.
فهمیدم : سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست
بلکه در درد و رنج و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم
و بالاخره شهادت است.
کلمات کلیدی: شهید چمران، شهدا، مناجات و دعا
