امام حسن عسکری (علیه السلام)می فرمایند :
إن الوصول إلی الله عزو جل سفر لا یدرک إلا بإمتطاء اللیل (1)
رسیدن به خداوند عزیز،سفری است که جز با شب زنده داری به پایان نمی رسد.
بنابراین فرمایش، بدون شک هیچ کس نمی تواند بدون تهجد و نمازشب، مسیر حرکت به سوی خدا
را بپیماید . اهمیت نافله ی شب چنان است که ائمه ی طاهرین(علیهم السلام)در برخی روایات
فرموده اند : اگر کسی موفق به خواندن نماز شب نشد ، شایسته است قضای آن را بجا آورد .
همین توجه به نماز شب و مداومت بر خواندن و اصرار قضای آن ، موجب کسب توفیق دائمی برای
انجام نافله ی شب در وقت فضیلت آن می شود.
یکی از علمای بزرگ که رحمت خدا بر او باد ، به من می فرمود : خدمت امام زمان (ارواحنا فداه)رسیدم
و آن حضرت فرمودند : ((ننگ است برای طلبه که نمازشب نخواند و عیب است برای شیعه که نمازشب
نخواند. ))
اساتید بزرگوار اخلاق و بزرگان علما نیز ، همواره شاگردان خود را به مداومت بر نمازشب ، سفارش
و ترغیب می کرده اند . استاد عظیم الشأن ما علامه ی طباطبایی می فرمودند : در مدرسه ایستاده بودم
که متوجه شدم کسی دست خود را روی شانهی من گذاشت . برگشتم ، مرحوم آیت الله قاضی (ره)
را دیدم . ایشان فرمودند :
((فرزندم ،اگر دنیا می خواهی نمازشب ، اگر آخرت می خواهی نمازشب ، اگر هم دنیا و هم آخرت را
می خواهی،نماز شب))
---------------------------------------------------------
(1) بحارالانوار ج 75 ،ص380
مجموعه بیانات اخلاقی حضرت آیت الله العظمی مظاهری (مشق اخلاق)
کلمات کلیدی: شب زنده داری، نمازشب، علما
سلام
امروز روز سیزده بدر هست!!!
نمیدونم چرا میخوان این سیزده بیچاره رو بدر کنند...
با این سیل خروشان مردم ، سیزده حتما حتما بدر خواهد شد.
شکی نیست...!
اما ! ترسم از این هست که نکنه همزمان با بدر شدن سیزده ما هم از ارتباط با خدا بدر شویم.
خدا نکنه
خواهرم !
توجه کنید که در این سیزده بدر امام زمان (عج) هم حضور دارند .
متوجه حضورشان باشید تا مبادا حجب و حیایتان از دست برود.
برادرم!
توجه کنید که در حضور امام زمان چشمها راهشان را گم نکنند
نکند با نگاهمان تیرهای شیطان را خریداری کنیم
به امید ظهورش
یاحق
سلام به همه ی دوستان گلی که در این دنیای زیبا و بیکران مجازی هستند
دوستانی از سراسر این دنیای خاکی از شرق تا غرب،از شمال تا جنوب ووو
چند روزی هست دارم به این فکر می کنم که چرا ما گاهی خالقمون رو فراموش می کنیم
هفته پیش استادم داشت میگفت که خداوند واجب الوجود است..به محض شنیدن این سخن،موج سوالات تو سرم مثل سربازا رژه می رفتن،مثلا چرا به خداوند واجب است تا بیافریند؟؟ اصلا مگه میشه چیزی هم بر خداوند واجب بشود؟؟یا اینکه چه کسی بر خداوند واجب کرده؟؟
داشتم تو فکر و خیالم مثل موش کارتون از یاد رفته غرق می شدم که یهو با بالا رفتن صدای استاد به خودم امدم..شنیدم که داشت میگفت:
اگر دانشمند خوش بیانى سخن گفت، نباید پرسید چرا سخن گفتى؟! زیرا علم و بیان او اقتضا مىکندکه یافتههاى علمى خود را ارائه دهد.
امّا اگر این دانشمند با آن همه کمالات ساکت شد و یافتههاى خود را کتمان کرد، زیر سؤال مىرود که چرا نگفتى؟
خداوندِ قادر حکیم مهربان که مىتواند از خاک، گندم و از گندم، نطفه و از نطفه انسانِ کاملى را
بیافریند، اگر نمىآفرید جاى سؤال بود که چرا قدرت خود را به کار نگرفتى و چیزى نیافریدى؟
شنیدم که میگن دنیا به تلافیه...یعنی هر کاری تو این دنیا مثل قانون عکس و عکس العمل اون فیزیکدانه،چی بود اسمش؟!آهان نیوتون هست..
پس این نامردی که ما همیشه و به خصوص سی روز ماه رمضان را مهمان خدا باشیم و اصلا خدارو مهمان خود نکنیم...
به ادامه مطلب برید تا از بقیه ماجرا باخبر بشید..
:ألم یأن للذین آمنوا أن تخشع قلوبهم لذکرالله وقت آن نرسیده که قلبهای مومنان بخاطر یاد خدا خاشع و فروتن شود؟ درک ما کم است . ما هنوز به آن معرفت و مرام دزدی که تنها با گوش دادن به این آیه فضیل عیاض شد نرسیده ایم. شاید همه شنیده باشندکه فضیل نامی راهزن بود و هیچ دیاری از شر او در امان نبود. نمیدانم چه شد که فضیل با تمام شرارت و پستی با آیه ای عوض شد و ما در گل مانده ایم. باید به خود و عبادات خود شک کنیم. باید معبودهای خود را بشناسیم و کنار بزنیم . باید همچون فضیل ها پستی خود را با تمام وجود احساس کنیم تا از بیرون به درون نگاه کنیم. باید پستی خود را ببینیم تا باران آسمان ما را سبز کند. و اینچنین فضیل سبز شد و عارفی نامدار شد و ما میخوانیم و تکرار میکنیم:ألم یأن للذین آمنوا....تا شاید راه را پیدا کنیم و چاه را رها کنیم
دلتنگ یک حضور دوباه ام .
شهدا !سرمایه های ما بر باد رفته. دلهای ما آشفته شده و دردهای ما از هستی هم گذشته است.
شهدا!حضور ما بی حضورتان هیچ است و جز حسرت و اندوه هیچ ندارد. ما را در این خرابه ی دنیا خطاب کنید.
شهدا! ما شیفته ی دنیایی شدیم که شما با شتاب از آن فرار می کردید. همان دنیایی که فریبش را شناختید و نگذاشتید به دامش بیفتید.
شهدا! حال ، ما ماندیم با کوله باری از گناه و بیچارگی. باز گردید ای آسمان نشینان ،ای دریا دلان که درد ما دردی است که تنها با هدفتان و حضورتان مداوا خواهد شد.
شهدا!دنیای حرام ما،دنیایی که شما ساختید و حلالش کردید؛حال ،حرام شده است و جای زندگی ما را تنگ کرده است.
چقدر دلتنگ حضور در قتلگاهتان هستم .
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
