وقتی اشکها مجالم نمی دهند و ناله ها صدایم را در گلو می برند.وقتی آسمان آبی دلم تیره وتار می شود ? دلم هوای تو را می کند.و فریاد می زنم واسمع دعائی اذا دعوتک واسمع ندائی اذا نادیتک ؛ ندایی که از وجودم سرچشمه می گیرد و تنها تو را می خواند .
آخر دیگر از همه بریده است؛دیگر آسمان دیگران رنگی برایش ندارند ، دیگر به حرفهای این وآن خود را ضمیمه نمی کند که می داند حرفهایشان حرف است .
اما به وعده های تو دلخوش است و امیدوار که هیچ گاه خلافی ندارد . لا یخلف المیعاد . خلاف ها از من است که ندای ایاک نعبد و ایاک نستعینم گوش فلک را کر کرده است اما هنوز در باء بسم الله توحید لنگ میزنم.
ولی جدای از وعده های پوچ و بی اساس من ، وعده هایت را دیدم و با لا یخلف المیعادهای تو به یقین رسیدم
کلمات کلیدی: مناجات و دعا، مناجات شعبانیه
سلام
ماه پر فضیلت رجب غروب کرد اما ماهی که عظمتش برای همه روشنه طلوع کرد.
ماه شعبان المعظم از جهات مختلفی عظمت داره :
یکی از فضائل این ماه عزیز مولودهای عزیز این ماه هست که رنگ و روی تازه ای به این ماه بزرگ داده است.
یکی دیگر از فضائل این ماه عزیز که به نظرم بهترین هدیه ی خدا در این ماه هست مناجات شعبانیه هست.
یادمه پارسال که توی مسجد نماز ظهر رو اقامه می کردیم؛ اونقدر از این مناجات ، لذت می بردم که بین دوتا نماز برای مردم می خوندم و ترجمش می کردم . من که عجیب لذت می بردم.
از طرفی هم با بچه های حوزه قرار گذاشته بودیم و گفته بودم : بچه ها بیاید تو این ماه عزیز مناجات شعبانیه رو توی سحر بخونیم و این طرف و اون طرف دنبال دوتا مداح بودم تا برای سحر ما رو مستفیض کنند.
از اون وقتی که لذت این مناجات توی دلم نشسته هر موقع دلم میگیره یا هوای خدا رو می کنه با این مناجات آرومش می کنم هر چند توی ماه مبارک شعبان نباشه.
اوائل که با این مناجات آشنا شده بودم موقعی بود که وجودم رو غم و درد فرا گرفته بود ولی با این حال آنچان لذتی بهم داد که تک تک کلماتش رو بارها تکرار می کردم واشک می ریختم.
به نظرم هرکسی دیگه هم با این مناجات عزیز آشنا بشه به این نتیجه می رسه که عشق بازی جز با خدا فقط ضرر و زیانه.
یادمه یکی از یاران امام راحل از ایشون پرسیدند :آقا از بین ادعیه ومناجات ها کدامشان برایتان لذت بخش تر است؟
حضرت امام فرموده بودند : مناجات شعبانیه و دعای کمیل
در پایان به بخش هایی از این مناجات که عشق بازی من با خدا است اشاره می کنم:
1- الهی هب لی کمال الانقطاع الیک و أنر ابصار قلوبنا به ضیاء نظرها إلیک.
2- الهی هب لی قلبا یدنیه منک شوقه ولسانا یرفع الیک صدقه و نظرا یقربه منک حقه .
3- الهی ولها بذکرک الی ذکرک
4- الهی و الحقنی بنور عزک الابهج فأکون لک عارفا و عن سواک منحرفا و منک خائفا مراقبا یا ذالجلال و الاکرام.
خدایا کاری کن که با این مناجات عظیم الشان روز به روز به تو نزدیک تر شویم و برای ماه ضیافتت آماده تر
کلمات کلیدی: مناجات شعبانیه
گاهی پدر و مادر با افعال و اعمالی که به نظرشان خوب هست ما را از مسیرهایی که به قرب حق می رساند باز می دارند تا آن عمل به بدن مادی ما ضرری نزند در حالی که باعث دور شدن از قرب الهی می شود . یکی از این موارد را می توان در قضیه ایی که یکی از شاگردان میرزا جواد آقا ملکی نقل کردند ببینیم :
آن وقت ها که جوان بودم صبح ها برای نماز صبح به حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیها)مشرف می شدم .
یک روز صبح که مشرف شدم دیدم در حرم را هنوز باز نکرده اند . مرحوم آقا میرزا جواد آقا ملکی تبریزی آنجا قدم می زند.
چون مرا دید اظهار لطف کرد و فرمود : بگو ببینم شما شبها کی پا می شی ؟
گفتم : آقا ! پا نمی شوم اگر هم یک موقعی برخیزم یک ربع ، نیم ساعت مانده به اذان ، پا می شوم
گفت نه . خوب نیست ! در تابستان دو ساعت مانده به صبح ، در زمستان چهار ساعت مانده به صبح برخیزید.
خدمتشان عرض کردم : آقا پدر و مادرم اجازه نمی دهند که زود برخیزم . می گویند ضعیف می شوی،(لاغر می شوی) و صدمه می خوری ، از خواب باز نمان .
فرمود : هر طور شده آنها را راضی کن ، بگو الان یک عده هستند در مجلس اُنس حقند ! شما راضی می شوید من از آنها باز بمانم ؟
کلمات کلیدی:
اَلَا إنَّ اَولیاء الله ِلَا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لَا هُم یَحزَنون
وقتی دلی سمت و سویش خدا شد از دنیا جدا می شود و خدا را هر لحظه در سر می پروراند.
ما آنقدر محدود وجود کوچک خود شده ایم که عظمت او را فراموش کردیم .
هر وقت از خدا فاصله می گیریم غم ها و غصه ها وجود ما را فرا می گیرد .
وقتی آسمان دل ما به رنگ زیبای (ظاهری) این دنیا دل خوش کرد ما از او جدا می شویم .
وقتی از او جدا شدیم غم ها و غصه ها بسمت ما حرکت می کنند :
مَن اَعرَضَ عَن ذِکرِی فَإنَّ لَهُ مَعیشَهً ضَنکَا
هر که از یاد من غافل شود معیشت و زندگی او را غم فرا می گیرد .
اما آنان که با خدا طرح دوستی و رفاقت گذاشتند :
اَلَا إنَّ اَولیاء الله ِلَا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لَا هُم یَحزَنون
آگاه باشید که دوستان خدا هیچ ترس و غصه ای ندارند.
کلمات کلیدی: اولیاءالله، ذکر خدا، غم و غصه
سوال و جوابی از محضر استاد
از امام صادق (سلام الله علیه) نقل شده که حضرت فرمودند:
«القَلبُ حَرَمُ الله فَلاتَسکُن فِی حَرَمِ الله غَیرالله؛ قلب حرم خداست، پس غیر خدا را در آن جا را مده.»
آیا باید این گونه برداشت نمود که انسان باید، مهر و محبّت هیچ کس غیر از خدا را در دل جا ندهد؟
به بیانی دیگر این که غیر از خدا هیچ کس را دوست نداشته باشد و به آنها علاقه نشان ندهد؟
(البته غیر از معصومین(علیهم السّلام)
یعنی انسان پدر، مادر، برادر،همسر، فرزندان، دوست و... را دوست نداشته باشد وبه آن ها محبت نورزد؟
جواب:
فقط باید خدا را دوست داشت.
حال او گفته عده ای را دوست بدار و عده ای را نه، باید همه علاقه ها و محبت ها را با او میزان کرد.
این دوستان را که گفتید، اگر خداوند می خواهد که دوستشان بداریم با آن ها باشید وگرنه نه.
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
