نکتهای که حضرت آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) بعد از درس به آن اشاره می کردند این بود که فتنه هست، امتحان هست؛ اینها جزء مسلّمات است، برای همه ملّتها و دستهها بوده است. و خداوند متعال آن را جزء قطعیّات برآورد کرده و فرموده است:
«أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ * وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ»؛1 آیا مردم پنداشته اند که تا گفتند ایمان آوردیم رها می شوند و مورد آزمایش قرار نمى گیرند، در حالی که به یقین کسانى را که پیش از اینان بودند، آزمودیم تا خدا آنان را که راست گفته اند معلوم دارد و دروغگویان را نیز معلوم نماید.
مرحوم آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشّریف) گاهی به داستان اتّفاقات زمان حضرت مولا علی (سلام الله علیه) اشاره کرده و میفرمود این فتنه ای بود که در دوران حضرت علی (علیه السّلام) حادث گشت و ما از دور به آن نگاه میکنیم و میگوئیم که چنین شد و باید چنان میکردند؛ خبر نداریم که اگر خودمان در زمان حضرت مولا بودیم چکار میکردیم؟! در زمان امام حسین (علیه السّلام) بودیم چکار میکردیم؟ آیا در کنار حضرت قرار می گرفتیم و میایستادیم و از اهل بیت (علیهم السّلام) حمایت
میکردیم در حالی که خطر جانی، مالی و ناموسی برایمان پیش میآمد؟
ادعای آن آسان است. اگر انسان آن روز بود آیا واقعاً بهترین را انتخاب میکرد یا تبعیّت امیال نفسانی، دنیائی و شیطان را میکرد؟ اگر به واقع ما کربلا می بودیم این هواهای نفسانی ما اجازه میداد که آقا اباعبدالله (علیه السّلام) را یاری کنیم یا مثل بسیاری دیگر که رفتند به نفسانیّتشان برسند تا که
جایزه ای دریافت کنند و یا دو روزی بیشتر زنده باشند، می شدیم؟
------------------
پی نوشت ها:
1. عنکبوت (29)، آیات 2 و 3.
استاد بزرگوار دکتر آقا تهرانی
کلمات کلیدی: علما، آیت الله بهجت، امتحان الهی
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.