فضیلت شب زنده داری
انسان بدون احیاء شبانه به جائی نمی‌رسد. هرکسی لااقل باید یک ساعت قبل و بعد از اذان صبح بیدار باشد. کسی که هنگام طلوع فجر خواب باشد، مورد نفرین حیوانات است تا چه رسد به نفرین ملائکه. و از برکاتی که سحرگاهان نصیب اهل دل می‌شود، محروم می‌ماند.
دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند/ و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
از این‌رو، به کسانی که قصد سیر و سلوک و خودسازی معنوی دارند توصیه می‌شود به هر اندازه که در توان ایشان است ـ هر چند از کار روزانه بسیار خسته باشند ـ حداقل نیم ساعت قبل از اذان صبح تا نیم ساعت بعد از اذان صبح به عبادت بپردازند. در این یک ساعت خیلی کارها می‌توان کرد. طالب معرفت باید قبل از نماز صبح، نماز شب بخواند و پس از اقامه
نماز صبح (حتّی المقدور به جماعت)، دقایقی به تلاوت قرآن شریف بپردازد و در ابتدای روز، با قرآن کریم انس بگیرد. بعد از آن، یک توسّل روزانه به محضر مقدّس چهارده معصوم«علیهم السلام»،داشته باشد. در این صورت، نماز شب و نماز صبح خود را در افضل اوقات اقامه کرده و به قرآن کریم و عترت«علیهم السلام» که دو بال پرواز هستند، متوسّل شده است. مداومت روزانه بر این برنام? صبحگاهی، در پیشرفت سیر و سلوک اثرات فراوانی دارد. موفّقیت انسان در زندگی و تأمین آتیه نیز، به بیداری و عبادت سحرگاهان بستگی دارد.
کلمات کلیدی: مناجات و دعا، توصیه اخلاقی، شب زنده داری، نمازشب، بندگی
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
