گفت : دلم گرفته ، چه کنم تا آرام شوم؟ گفتم : تو را نمی دانم ، اما وقتی دلم می گیرد ، حس می کنم زمین قفسی است برای من . مفاتیح را باز می کنم ، گاهی که حالم بدجور گرفته باشد و دلم تاریک ، مناجات ابوحمزه روحم را نوازش می دهد و گاهی کمیل برایم کافی است .
وقتی دلم پُر باشد از دنیا و داشته هایش ، خط به خط با فرازهایش می سوزم و اشک می ریزم . آنقدر مرا غرق ِ خودش می کند که وقتی سر بلند می کنم ، حس می کنم راهی بسوی آسمان یافته ام .حس می کنم آماده ی رفتنم...
این همان محبت خداست که همه ی ما را در بر گرفته است اما نمی فهمیم و از آن فرار می کنیم . گفتم : خودت را با او آرام کن . اما از آنجا که آرامشش را در کسی و جایی دیگر دنبال می کرد ، حرفم را قبول نکرد.
یادم افتاد به نَقلی که استاد داشت و نوشت: جوانکی را دیدم که به سبک فلان مجله می گوید که من کمبود محبت دارم و کسی را می خواهم که به من محبت کند و باز به سبک همان می گفت : که کسی مرا درک نکرده ، کسی مرا درک نمی کند...
خندیدم در حالی که در درونم طوفانی بود. آرام گفتم : برادر تو هنوز ظرفیت خودت را درک نکرده ای . تو خودت را درک نکرده ای و گرنه محتاج درک دیگران نبودی .
و گفتم : کسی که با این همه محبت از خدا ، کمبود محبت دارد ، کسی که محبت خدا او را پُر نکرده ، دیگر محبت چه کسی او را سرشار می کند؟!
بیچاره تو که دریای محبت را احساس نکرده ای ، با قطره های به منت آلوده ی این زن و شوهر و فرزند و پدر و مادر چه می کنی ؟(استاد علی صفایی حائری)
چیزی که امروز دختران و پسران ما به اسم " عشق " می شناسند ، حرفی است که تنها چند صباحی در دل و زبان می گذرانند و ثمره اش جز هوی و هوس نیست إلا قطره ای از این دریای پهناور که آیینه ی "عشق حقیقی " است.
کلمات کلیدی: عشق، محبت، علی صفایی حائری، عشق حقیقی
عشق ها بزرگ و کوچکند و در بین این عشق ها ، معشوق ها متفاوت
عشق هایی حقیقی و عشق هایی از حد مجاز ، بیرون نیست.
هر چقدر عشق ها بزرگ باشند ، عظمت معشوق ها بیشتر جلوه می کند.
با این وجود ، هر انسانی عشقی دارد .
هر انسانی در هر سنی و هر شکلی ،عشقی دارد .
یا بزرگ است یا کوچک .
بسته به فکر و بینش هر کسی دارد.
آیا ما معشوق هامان را شناخته ایم؟
آیا عشق های ما بزرگ اند یا مثل خود ما کوچکند؟
آیا قصد داریم با عشق های کوچک و معشوق های ناچیز بزرگ شویم ؟
آیا می خواهیم با معشوق های ساختگی ، خودمان را گول بزنیم؟
عشق در صورتی مقدس است که مرا بزرگ کند .
عشق در صورتی عشق است که مرا زیاد کند نه هوس ها و آرزوهایم را.
آیا عشق های ما اینگونه است؟
چند درصد عشق ها ما را زیاد می کند؟چقدر به عظمت ما می افزاید؟
تنها در یک صورت عشق ها عظمت و باور را در وجود ما به جریان می اندازند .
تنها با در نظر گرفتن یک مقصد عشق ها به نتیجه می رسند .
...مقصد ، تنها ، رسیدن به حق است و بس.
آیا ما عاشقیم؟عاشق چه چیزی؟عاشق رسیدن به حق یا هوی و هوس ها؟
کلمات کلیدی:
سلام به دوستان خوبم،هرچی کردم یه مدت مطلب نذارم نشد که از این سالروز بگذرم
به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی
مبادا غافل شویم و روزمرگی ما را از حضور تاریخی خویش غافل کند .
هیچ پرسیده ای که عالم شهادت بر چه شهادت می دهد که نامی اینچنین بر او نهاده اند؟
راه کاروان عشق از میان تاریخ می‌گذرد و هر کسی در هر زمان بدین صلا لبیک گوید، از ملازمان کاروان کربلاست.
پندار ما اینست که ما مانده ایم و شهدا رفته اند اما حقیقت آنست که زمان ما را با خود برده است و شهداء مانده اند .
آن آزادی که غرب می گوید « رهایی از هر تقید و تعهد » است و این آزادی که ما می گوییم نیز «رهایی از هر تعلقی » است .
امام(ره) به ما آموخت که انتظار در مبارزه است و این بزرگترین پیام او بود و پس از او اگر باز هم امیدی ما را زنده می دارد همین است .
زمان بادی است که می وزد هم هست هم نیست . آن که ریشه در خاک استوار دارند را از طوفان هراسی نیست . جنگ می آمد تا مردان مرد را بیازماید . جنگ آمده بود تا از خرمشهر دروازه ای به کربلا باز شود .
هنر آنست که بمیری پیش از آنکه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند که چنین مرده اند .
ساحل را دیده ای که چگونه در آینه آب وارونه انعکاس یافته است ؟ سر آن که دهر بر مراد سفلگان می چرخد این است که دنیا وارونه ی آخرت است .
پرستو را با گرما عهدی است که هر بهار تازه می شودوطن پرستو بهار است و اگر بهار مهاجر است از پرستو مخواه که بماند .
این دشمن با خیل عظیمی از آهن به مصاف ایمان آمده است و بچه‌ها، همان بچه‌های محله‌ی من و تو، کشاورزهای روستا، طلبه‌های گمنام حوزه‌ها، همان بچه‌هایی که اینجا و آنجا در مساجد و نماز جمعه می‌بینی، همان بچه‌ها در برابر تمامیت کفر و ماشین جهنمی جنگش ایستاده‌اند، و تو می‌دانی که پیروزی با کیست.
ای شقایق های آتش گرفته دل خونین ما شقایقی ست که داغ شهادت شما را بر خود دارد آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟ ...
ای شهید؛
ای آنکه برکرانه ی ازلی وابدی عالم وجود برنشسته ای دستی برآر و ماقبرستان نشینان عادات سخیف را نیز ازاین منجلاب بیرون کش.
عجب ازاین عقل باژگونه که ما رادرجست و جوی شهدا به قبرستان ها می کشانَد!
کلمات کلیدی: سید مرتضی آوینی، شهدا
با یک آزمایش ساده می توانید تشخیص دهید که احساسی هستید یا منطقی؟
اگر انگشت شست چپ مانند تصویر (2) روی انگشت شست راست قرار گرفت شما فرد احساسی هستید و اگر بر عکس انگشت شست راست شما مانند تصویر (3)روی انگشت شست دست چپ قرار گرفت شما فردی منطقی هستید. اگر کمی دقت کنید در خواهید یافت که شما تنها یک حالت انگشتان را می توانید براحتی داشته باشید و اگر بخواهید حالت عکس آنرا با انگشتان اجرا کنید قدری مشکل خواهد بود و حالتی که براحتی بر شما مقدور می باشد گویا نوع شخصیت شماست.....
خب... حالا که فهمیدی جزو کدوم دسته ای میتونی در ادامه خصوصیات هر دسته رو بخونی ...
انسان ها به دو دسته تقسیم می شوند:
الف) افراد احساسی ب) افراد منطقی
افراد احساسی افرادی هستند که بر پایه احساسات و عواطف خود ، تصمیمات مختلف زندگی شان را می گیرند.اما افراد منطقی افرادی هستند که براساس عقل و منطق و استدلال خود تصمیم گیری می کنند. افراد احساسی نیمکره راست مغزشان فعال تر است در صورتی که افراد منطقی نیم کره چپ مغزشان فعال تر است. افراد احساسی دارای خصوصیاتی همچون خلاقیت، احساسی بودن، کلی نگر بودن، بلند پروازی و رؤیایی بودن و دل رحم بودن و ... می باشند و نیز افراد منطقی خصوصیاتی همچون: نظم، منطقی بودن، پرداختن به جزئیات، واقع گرا بودن تحلیل و استنتاج را دارا می باشند. افراد منطقی یا احساسی هر کدام به نوبه خود عالی هستند و هیچ کدام بر دیگری برتری ندارد در واقع این دو گروه مکمل یکدیگر در روابط اجتماعی سالم هستند.
حالا دوست عزیز تو بگو کدوم دسته ای؟؟؟؟(نظر یادت نره هاااااا)
کلمات کلیدی:
طبیعت باران است که هرگاه باریدن گرفت،خورشید پنهان می شود و هرگاه خورشید سر برون کرد ابرها نمی بارند.در نظام هستی اینگونه هماهنگی است که،وقتی درد و رنج خورشید زیاد می شود ابرها غصه ها را می شورند،وقتی آسمان آبی،کدر و گرفته می شود،باران است که طراوتی دوباره به آسمان می بخشد حال با دید دیگری گذر کنم: وقتی بنده ای خطا می کند،وقتی غم ها و غصه هایش زیاد می شود،وقتی دلش می گیرد،باران رحمت محبوب می بارد با خودم می گویم:خدایی به این عظمت همیشه به فکر ذره ای و کمتر،چون من هست و درد هایم را می شورد و غم هایم را می برد،حیف است اگر به یادش نباشم و کم لطفی. پس بسویت می آیم و تو را میخوانم تو هم نگاهم کن محبوبم
کلمات کلیدی: دل نوشته
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
