همیشه در رکوع نمازهایش بعد از ذکر رکوع ، می خواند " عاملنا بفضلک ولا تعاملنا بعدلک" و این سوال بود برایم که اگر انسان خوب باشد ، بدون "فضل الهی " هم بهشتی می شود چه نیازی به فضل الهی است ؟
و شاید به خیال خام من ، هر کسی می تواند طوری عمل کند که با " عدل الهی " هم بهشتی شود . به همین حال بودم تا وقتی که رسیدم به روایتی عجیب از امام صادق (علیه السلام) که فرمودند:
عابدی در زمان های قدیم ، خداوند را در میان غاری عبادت می کرد، در کنار غار درخت اناری بود . عابد از آن انار تغذیه می کرد و برای زمستان خود نیز ذخیره می کرد .
او به همین وضع سال های درازی خدا را پرستش کرد . حضرت صادق(علیه السلام) فرمود : روز قیامت که می شود خداوند همین عابد را برای رسیدگی به حسابش می آورد ، آن گاه می فرماید : به فضل و کرمم او را داخل بهشت کنید.
عابد عرض می کند : خداوندا ! من مدت مدیدی تو را عبادت کرده ام ، می خواهم به پاس عبادتم مرا داخل بهشت فرمایی ، خطاب می رسد ، ای ملائکه ! بنده ی ما تقاضای عدل کرده است عبادات او را با نعمت هایی که در دنیا به او عنایت کرده ام بسنجید .
آن گاه اعمال او را در یک کفه ی میزان قرار می دهند و یک دانه انار را در کفه ی دیگر ، طرف انار سنگین تر از عبادات او می شود . عابد متحیر می ماند ، عرض می کند : پروردگارا ! از تو تقاضای فضل دارم ، آن گاه خداوند به فضل خود او را داخل بهشت می کند.
وقتی به این روایت برخوردم با خودم گفتم : هر چه کرده ام برای رسیدن به بهشت بوده و هر چه می کنم همان . اگر عبادتی داشتم همه برای رسیدن به بهشت بوده و هیچکدام برای رضای او نبوده است . اگر قرار باشد ، اعمال مرا با عدل خودش حسابرسی کند ...
کلمات کلیدی: فضل الهی، عدل الهی، معامله الهی
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
