قرآن مى فرماید: ما بهشت را مخصوص باتقوایان قرار دادیم:
(تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ کَانَ تَقِیّاً).(1)
خداوند در آیات قبل نعمتهاى مادّى و معنوى بهشت را برشمرده و مى فرماید: کلید درِ بهشت با تمام آن نعمتها که گذشت چیزى جز تقوا نیست.
در این آیه به کلمه «ارث» بر مى خوریم که معمولا به اموالى گفته مى شود که بعد از مرگ از کسى به دیگرى انتقال مى یابد، در حالى که بهشت مال کسى نبوده وظاهراً انتقالى در کار نیست.
به دو شیوه مى توان این مسأله را توضیح و تفسیر کرد:
1. «ارث» از نظر لغت به معناى تملیک هم آمده است و منحصر به انتقال مالى از میّت به بازماندگانش نمى باشد.
2. در حدیثى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «مَا مِنْ أحَد إلاّ وَلَهُ مَنْزِلٌ فِی الجَنَّةِ وَمَنْزِلٌ فِی النّارِ، فَأمّا الکافِرُ فَیَرِثُ الْمُؤْمِنَ مَنْزِلَهُ مِنَ النّارِ، وَالْمُؤْمِنُ یَرِثُ الْکافِرَ مَنْزِلَهُ مِنَ الْجَنَّةِ; هر کس منزلگاهى در بهشت و منزلگاهى دردوزخ دارد، کافران منزلگاه دوزخى مؤمنان را به ارث مى برند و مؤمنان جایگاه بهشتى کافران را».(2)
راه تحصیل تقوا قبل از هر چیز، معرفة الله و سپس ایمان به معاد است. بسیارى از بى تقوایى ها به خاطر این است که خدا را خوب نشناخته ایم; کسى که معتقد باشد خدا روزى مى دهد، چرا دزدى کند; کسى که معتقد باشد عزّت و ذلّت به دست خداست، چرا از کس دیگرى عزّت بخواهد؟!
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
