امام سجاد علیه السلام فرمود:« اگر تمام مردم در مشرق و مغرب عالم بمیرند، اگر قرآن با من باشد، من هرگز دچار وحشت نخواهم شد.»
می گفت: معنا و مفهوم این حدیث یعنی در خلوت ها ، خودت را متصل کن به این کلام الهی تا از مصیبت ها و وحشت های تنهایی رها شوی . خلوت ها اگرچه ترسناکند و وحشت زا (حتی ترس از شیطان و دار و دسته اش)اما هرگاه این حالت برایت پیش آمد ، کافی است قرآن را باز کنی و شروع کنی به خواندن.
کلام امام سجاد (سلام الله علیه) حکایتگر ذکر بودن قرآن است . اگرچه ذکر بودن قرآن دائمی است اما ما انسانها در مواقع خاصی به این حقیقت پی می بریم بطور مثال : در مواقع حساس که دل و روح ما ناآرام است از جنگ های درونی ، کافی است خودمان را بسپاریم به قرآن ، اینجاست که پی به حقیقت قرآن می بریم .
می گفت : خلوت ها خیلی خطرناکند . چه انسانهای پاک و بی گناهی بودند که تنها با یک خلوت ، بافته هایشان پنبه شد. خلوت ها برای عده ای فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر ( هم جواری با خدا)را می سازد و برای عده ای هم هیزم جهنم.
آنهایی که خلوت هایشان ، هم جواری با حق است ، خودشان را وصل می کنند به ذکر الهی و تمسک می کنند به ریسمان محکم الهی و اوج می گیرند.
می گفت : جوانان زیادی ، با عجز و التماس ناله می کنند که حاج آقا ! خلوت هایم همه درد است و مصیبت ، راهی و مسیری نشانم دهید تا سقوط نکنم ؟ جواب من همان چیزی بود که خودم بارها تجربه اش کرده ام ، همان کلام امام سجاد(سلام الله علیه) یعنی هرگاه ، دور و برت خلوت شد و حس کردی چاره ای جز تسلیم شیطان شدن نداری ، قرآن را باز کن و بلند بلند شروع کن به خواندن آن آن وقت می بینی چه نتیجه ی شیرینی دارد.
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
