چشم هایم را که باز کردم دیدم در بین خوبان روزگار ، در حال عشق بازی با محبوب ِ هستی هستم . شور و هیجانش به کنار . اینکه هرچه حرفهایش را می شنیدی و هرچقدر حرف می زدی ، خستگی حس نمی کردی.
سحرها با شور و حالی ثانیه ها را التماس می کردی که آرام تر از کنارت عبور کنند تا مبادا از آن ها جا بمانی . چه ضیافتی بود و چه حال و هوایی.هر چقدر سرمایه می گذاشتی باز هم حس می کردی ،فرصتت کم است . از خواب و خوراکت می زدی تا به او برسی.
و سه روز به همین راحتی گذشت . تمام فکر و ذکرت این بود که چطور شد که آ سید احمد آقای خوانساری از ابتدای بلوغش ، یک گناه هم نکرد و تو گرفتار گناه شدی . چطور شد خیلی ها از خودشان گذشتند و تو هنوز در خودت مانده ای .
تمام فکر و ذکرت این بود که چرا بغل دستی ات اشک دارد و تو نداری و حتی آخرین فراز های ام داوود را می شنیدی و می لرزیدی که نکند قطره ای از چشم های خشکم نچکد و تو را شرمنده از خانه ی یار بیرون ببرد.
هر جور بود گذشت ...
وقت بیرون آمدن ،خانواده ها را می دیدی که گل به دست منتظر عزیزشان بودند ، چرا که از ملاقات یار برگشته و پاک و خالص است . پدری صورت پسرش را می بوسید و التماس دعا می گفت ...
و در آخر ، حاج آقای ماندگاری گفت : اعتکافتان را با این هشت چیز بیمه کنید :
1- نافله ها را فراموش نکنید ، حتی اگر شده ده دقیقه قبل از اذان صبح بیدار شوید و دو رکعت شفع و یک رکعت وتر بخوانید.
2- سعی کنید هر ماه ، سه روز روزه بگیرید .
3- سعی کنید روزی یک خط روضه برای خودتون بخونید حتی با یک بیت شعر...
4- سعی کنید انس با قرآن را داشته باشید حتی اگر شده روزی دو صفحه
5- هر روز مقداری صدقه بدهید مقدارش فرقی نمی کند .
6-استغفار را همیشه داشته باشید.
7-ذکر گفتن را ترک نکنید خصوصا ذکر صلوات را که بهترین ذکر است .
8-دعا کلید نجات است از آن غافل نباشید
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
