بسم الله الرحمن الرحیم
به نام او که هر چه هست ؛ باقی یا فانی از اوست و هرچه داریم و نداریم از او. غنی و بی نیاز اوست و مائیم که با تمام داشته هایمان فقیریم و نیازمند . وسعت رحمتش از حد تفکر ما گذشته است و وسعت لطفش بی کرانه ، هستی را درنوردیده . خانه اش را در وسیع ترین جای عالم قرار داد تا بنده ی نیازمندش هر وقت و هر لحظه ای دلش تنگ شد و نیازش را پذیرفت ، قدم از قدم بر ندارد و در همان حال و لحظه ، او را بخواند.
" القلب حرم الله" دلِ تک تکِ بندگانش را خانه ی خود قرار داد "فلا تُسکِن حَرمَ الله غیرَ الله " این خانه وسعتش بی نهایت است چون خدا در آن سکونت دارد و وسعت این ظرف از مظروف آن ، خداست . اگر دلت را به او دادی ، هم دلت بزرگ و وسیع می شود و هم خودت ؛ می شوی محبوب خدا و خلق او ؛ جایگاه تو می شود عرش خدا نه فرش زمین ، اما اگر خانه ی دلت را جایگاه غیر او کردی ، دلت کوچک می شود و محدود ، ظرفیتت می شود دنیایی و پست ؛ می شوی حقیر و ذلیل و وابسته به دنیا یعنی دلت .
صبرت کم می شود و دلت سخت . لانه ی عنکبوت را دیده ای ؟ضعیف است ، دوامی ندارد و با کوچکترین اشاره خراب می شود " إن اوهن البیوت لبیت العنکبوت" خانه ی دلت ، تبدیل به لانه ی عنکبوت می شود ، در حالى که سست ترین خانه ها ، خانه ی عنکبوت است که از پای بست ویران است .
جایگاه تو را دلت می سازد و تویی که باید دلت را بسازی . خانه ای با وسعت بی نهایت و خالی از غیر خدا ؛ باید جدایش کنی از هرچه غیر اوست . وقتی دلت را ساختی ، خودت ساخته می شوی ، ارزشت از هرچه هست ببیشتر می شود و بهای جانت می شود بهشت و رضوان الهی ؛ می شوی مصداق " الا إن اولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون " ولیّ خدا ، ولیّی که خوفی و حزنی ندارد . دلی که وسعتش بی نهایت است ، چگونه به خوف و حزن ها ، محدود می شود ؟
خوف و حزن ها در دلی جای می گیرند که لانه ی عنکبوت شده است ، محدود و کوچک و ضعیف و در این وادی دیگر جایی برای خدا نیست. گناه ، وسعت دلت را محدود می کند ، کوچکت می کند ، حقیرت می کند و ذلیل و نتیجه ی این حقارت و ذلالت نیست مگر اینکه ، دیگر جایی برای خدا نمی ماند.
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
