تصورش هم گاهی شیرین است ، تصور اینکه خدا دوستت داشته باشد و با شهادت از دنیا جدایت کند . این حس زیبا و عمیق را وقتی درک می کنی که آسمانی بالای سرت باشد و قبر چهار گوشه ای که بالای آن نوشته است "شهید دکتر مصطفی چمران" سجدگاه پیشانیت.
وقتی گذرت می افتد به آرام گاه چمران و به یادت می آوری آن عشق به شهادت را ، آن شور جدا شدن از دنیا را ، کافی است سرت را پایین بیندازی و زمزمه کنی جملات سید شهیدان اهل قلم را که : "آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟ "
شهادت لباسی است که باید با متاع دلت آن را خریداری کنی بقول سید مرتضی آوینی :شهادت یک لباس تکسایز است، هر وقت و هر زمان اندازهات را به لباس شهادت رساندی، هر جا که باشی با شهادت از دنیا میروی.
آنان که شهادت را میخواهند ، آرام و قرار ندارند و از لحظه ها به سختی می گذرند . مرگ در بستر را عیب می دانند و هنر را در شهادت می بینند ؛ مثل چمران که حرفهایش را به شهادت ختم می کرد : شربت شهادت چقدر برای من شیرین شده است ! بهترین علاج دردهای من ، بهترین راه فرار ، تسلی بخش ترین داروی غم های درونی من ، پر افتخارترین راه پیروزی ، ثمربخش ترین تجارت دنیا و آخرت ! راستی که چقدر شیرین است .
آنان می دانند که مرگشان در شهادت است که اینگونه با حیات وداع می کنند :ای حیات با تو وداع می کنم . با همه ی زیبایی هایت ، با همه ی مظاهر جلال و جبرت ، با همه ی کوه ها و آسمان ها و دریاها و صحراها ، با همه ی وجود وداع می کنم ، با قلبی سوزان و غم آلود به سوی به سوی خدا می روم و از همه چیز چشم می پوشم.
آری شهید! حیاتش هم با حیات ما فرسنگ ها فاصله دارد و در حیات عند ربِ خود نیز ، اینگونه زمزمه می کند:
بسم الله الرحمن الرحیم
و فدیناه بذبح عظیم
ای آنکه گذرت بر خاک من است ، بدان که من طعمه ی مرگ نیستم . من در انتظار ننشسته ام تا مرگ به سراغم آید . به ندای " موتوا قبل ان تموتو" لبیک گفته ام و شهادت را برگزیدم که جاودانگی است و اکنون از من زنده تر کیست؟
ای رهگذر ! از درون این خاک بلا دری به سوی کربلا گشوده اند روحم به ضیافت گاه وصال پر کشید و مخاطب این خطاب ازلی قرار گرفت که " فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی "
بدان که این راه رفتنی است و باب جهاد فی سبیل الله و شهادت مسدود شدنی نیست . اگر خداوند متاع وجود تو را خریدنی بیابد ، هر کجا باشی و در هر زمان ، تو را در جمع اصحاب کربلا به بهشت خاص خویش فرا خواهد خواند(سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی)
+ ابو بصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: هر کس سوره کهف را در هر شب جمعه بخواند، نمى میرد مگر (آنکه) شهید (به حساب آید)، و خداوند او را با شهدا بر مى انگیزد، و روز قیامت در صف شهدا خواهد ایستاد.
کلمات کلیدی:
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.