شب آخر بود و نمیدانستم که فردا نیست.!
روی پشت بام خوابیده بودیم .
رو به آسمان نگاه می کردیم ...
نفس عمیقی کشید و گفت : هرچی حواله داشتم از امام زمان و امام رضا ،
انجام دادم دیگه باید برم .
نفهمیدم چی می گه
چند لحظه بعد با یه حس خوبی گفت :
می دونی چیه ؟ دعایی که مردم می کنن اشتباهه
میگن : خدایا تا ما رو نیامرزیدی از دنیا مبر
ولی من میگم : خدایا من رو بیامرز و از این دنیا ببر !
تعجب کردم و گفتم آخه چرا ؟
گفت : چون بوی حب دنیا میده
دوستش داشتم ، استاد خوبی بود
فرداش توی راه مشهد به دیار باقی رفت
یاد استاد علی صفایی بزرگ گرامی
کلمات کلیدی: آمرزش، عین صاد - علی صفایی حائری
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
