پيام
+
بزرگان ما اينگونه به ما آموختند :
وقتي تمام ِوجودت را غم مي گيرد
وقتي دنبال ِطبيبي مي گردي براي درد هاي ِ دلت
دردهايي به وسعت ِدلت ، يعني بي نهايت...
درماني مي خواهي از جنس ِ بي نهايت
مسکن ِدردهايت را فقط يک جا مي تواني پيدا کني
آن هم،وقتي است که ، پيشاني ِمبارکت،در مقابل بارگاه او با خاک مأنوس شود...
*ميثم*
93/3/31
«سيدمرتضي»
ان شاالله...ممنون بزرگوار...خدا خيرتون بده
كيوان گيتي نژاد و
عمريست تنهايم از همه دردناک تر اين است کهدر بر اقيانوسي از کوثر پاک معصومين و اولي لامر منکم هستي و بازم تنهايي نه اينکه تو بلد نيستي با خدايت سخن بگويي از وليت پيام ياري و نصرت بجويي نه اين است که تو مي خواهي و انها به تو مي دهند ولي جايي نيست که از ان بهره بري و بازرم تنهايي تنها و تنهاتر از تنهايي وقتي هيچ کس باتو نباشد هم يقين نباشد يقينت در دل هر يار و برزن من تنهاي عشقم از جنس سيد علي هستيم
كيوان گيتي نژاد و
به فدايش اقا جان کي مي رسد زماني که من را از اين برزخ به خانه ببري؟؟؟؟؟؟