سفارش تبلیغ
صبا ویژن

انســان ِ جــــ ـاری

مهم ترین دعای آیت الله بهجت!!!

ســین.میــــم دیدگاه

حضرت آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشریف) سر درس می‌فرمودند: 
شخصی در مسجد کوفه حاجتی داشت و برای این حاجتش خیلی عجز و ناله به درگاه
خداوند متعال می‌کرد. یک مرتبه متوجه شده بود آقای بزرگواری جلوتر ایستاده‌اند که گویا
حضرت بودند، حضرت بهشون می‌فرمایند: اگر تو برای فرج و ظهور دعا کنی تا بیایم؛ هم
مشکل تو حل می‌شود، هم مشکلات دیگران حل می‌شود، دعا کن تا ظهور حاصل شود. 
آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه) می فرمودند: دعای فرج بخوانید،
ظهور آقا را طلب کنید.
ایشان اصل دعا را می‌گذاشتند برای فرج و ظهور
امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشّریف) که گشایش اسلام و اهل اسلام است.
انشاءالله درس بشود برای همه‌ ما که در رأس هر دعایی که می‌خواهیم بکنیم دعا
برای ظهور امام‌زمان (ارواحنافداه) و آماده شدن برای همراهی در رکاب حضرت را طلب کنیم.


کلمات کلیدی: انتظار، امام زمان، دعا، آیت الله بهجت

دعا هست ولی استجابتی نیست

ســین.میــــم دیدگاه

روزی ابراهیم ادهم از بازارهای بصره عبور می کرد ، مردم اطرافش را گرفتند و گفتند : ابراهیم ! خداوند در قرآن
فرموده : (ادعونی استجب لکم)مرا بخوانید تا اجابت کنم.ما او را می خوانیم ، ولی دعای ما مستجاب نمی شود
ابراهیم گفت : علتش آن است که دل های شما به واسطه ی ده چیز مرده است.
پرسیدند : آنها چه چیزهایی است ؟
گفت:
1- خدا را شناختید ولی حقش را ادا نکردید
2- قرآن را تلاوت کردید ، ولی به آن عمل نکردید
3- با پیامبر(ص) دوستی کردید ، ولی با فرزندانش دشمنی کردید
4- ادعا کردید با شیطان دشمن هستید ، ولی در عمل با او موافقت کردید
5- می گویید به بهشت علاقمندید ، اما برای وارد شدن به آن کاری انجام نمی دهید
6- گفتید از آتش جهنم می ترسید ، ولی بدن های خود را در ان افکندید .
7- به عیب گویی مردم مشغول شدید ، ولی از عیب های خود غافل ماندید
8- گفتید دنیا را دوست ندارید ، ولی با حرص آن را جمع می کنید
9- مرگ را قبول دارید ، ولی خویشتن را برای آن مهیا نمی کنید
10- مردگان را دفن می کنید ، اما از آنها عبرت و پند نمی گیرید


                 ای یکدله ی صد دله ، دل یکدله کن                   صراف وجود باش و خود را چله کن
            یک صبح به اخلاص بیا بر در ما                         گر کام تو بر نیاید آن گه گله کن


کلمات کلیدی: مناجات و دعا، دعا، استجابت

چرا هنگام دعا دست به سوى آسمان برمى داریم؟

ســین.میــــم دیدگاه

غالباً این سؤال براى توده مردم مطرح است که در عین اینکه خداوند، مکان و محلى ندارد چرا هنگام دعا کردن چشم به آسمان مى دوزیم؟ و دست به سوى آسمان بلند مى کنیم؟ مگر العیاذ باللّه خداوند در آسمانها است؟

‏ این سؤال را در عصر ائمه هدى(علیهم السلام) نیز مطرح کرده اند، از جمله مى خوانیم که «هشام بن حکم» مى گوید: زندیقى خدمت امام صادق (علیه السلام)آمد و از آیه الرّحمنُ عَلَى الْعَرشِ اسْتَوى سؤال کرد.

امام (علیه السلام) ضمن توضیحى فرمود: خداوند متعال، نیاز به هیچ مکانى و هیچ مخلوقى ندارد، بلکه تمام خلق محتاج او هستند.

سؤال کننده عرض کرد: پس تفاوتى ندارد که (به هنگام دعا) دست به سوى آسمان بلند کنید یا به سوى زمین پائین آورید؟!

امام (ع) فرمود: این موضوع، در علم و احاطه و قدرت خدا یکسان است (وهیچ تفاوتى نمى کند) ولى خداوند متعال دوستان و بندگانش را دستور داده که دستهاى خود را به سوى آسمان، به طرف عرش بردارند، چرا که معدن رزق آنجا است، ما آنچه را قرآن و اخبار رسول خدا(صلى الله علیه وآله)اثبات کرده است، تثبیت مى کنیم، آنجا که فرمود: دستهاى خود را به سوى خداوند متعال بردارید، و این سخنى است که تمام امّت بر آن اتفاق نظر دارند(1)

 

در حدیث دیگرى از امام امیرالمؤمنین على (علیه السلام) در کتاب خصال آمده است: اِذا فَرِغَ اَحَدُکُمْ مِنَ الصَّلوةِ فَلْیَرْفَعْ یَدَیْهِ اِلَى السَّماءِ، وَ لِیَنْصَبَّ فى الدُّعاء: «هنگامى که یکى از شما نماز را پایان مى دهد دست به سوى آسمان بردارد و مشغول دعا شود».

مردى عرض کرد: اى امیرمؤمنان! مگر خداوند همه جا نیست؟

فرمود: آرى همه جا هست.

عرض کرد: پس چرا بندگان دست به آسمان برمى دارند؟

فرمود: آیا (در قرآن) نخوانده اى: وَفى السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوْعَدُوْنَ «در آسمان رزق شما است و آنچه به شما وعده داده مى شود» پس از کجا انسان روزى را بطلبد جز از محلّش، محل رزق و وعده الهى آسمان است(2)

مطابق این روایات چون غالب ارزاق انسانها از آسمان است (باران، زنده کننده زمین هاى مرده از آسمان مى بارد، نور آفتاب که منبع حیات و زندگى است از سوى آسمان مى تابد، هوا سومین عامل مهم حیات در آسمان است) آسمان به عنوان معدنى از برکات و ارزاق الهى معرفى شده، و به هنگام دعا به آن توجه مى شود، و از خالق و مالک آن همه رزق و روزى تقاضاى حل مشکل مى شود.

از بعضى از روایات، فلسفه دیگرى براى این کار استفاده مى شود، و آن اظهار خضوع و تذلل در پیشگاه خدا است چرا که انسان به هنگام اظهار خضوع، یا تسلیم، در مقابل شخص یا چیزى، دستهاى خود را بلند مى کند.(3)




1 ـ «بحار جلد 3 صفحه 330 ـ توحید صدوق صفحه 248 حدیث 1 باب 36 «باب الرد على الثنویة والزنادقة».

2 ـ «بحار» جلد 90 صفحه 308 حدیث 7 ـ حدیث فوق را تفسیر نورالثقلین در جلد 5 صفحه 124 و 125 نیز آورده است.

3 ـ تفسیر پیام قرآن 4/270


کلمات کلیدی: دعا، یاد خدا، ذکر خدا

?بازدید امروز: (12) ، بازدید دیروز: (34) ، کل بازدیدها: (693981)

ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.

سرویس وبلاگ نویسی پارسی بلاگ